Neye düştü zihniyet tutulmaz hiçbir ucu
Bir yanda zevk ü sefa bir yanda türlü cefa
Dünya ya gelmek midir beşerinin tüm suçu
Zillet aldı yürüdü kalmadı ki hiç vefa


Ay geceye küsünce bulut gizler ışığı
Karanlık yoldaş olmuş bühtan fikirlilere
Nazın biraz fazlası usandırır aşığı
Tutar dal bulamazsın dönersin gazellere


Yaşamak neye yarar kul kula kul olunca
Kelam tükenir dilde biçare derde duçar
Gonca olur mu dalda gül ağacı solunca
Çabalayıp dursan da kalırsın böyle naçar


Açmalı yüreklerde sevdanın çiçekleri
Yanmalı fikirlerde özgürlüğün ateşi
Tüm evreni sarmalı gökkuşağı renkleri
Doğmalı ufkumuzda hoşgörünün güneşi


Dünya yaratılanın tutunalım el ele
Birleşsin hep yürekler kini nefreti atıp
Açalım avuçları uzatalım göklere
Çalışmadan olur mu böyle sırtüstü yatıp


Aç gözünü ey fani uyan gaflet uykundan
Çağlayanda su durdu dere ters yöne akar
Atam kurdu bu yurdu çıkarma hiç aklından
Bana dokunmaz deme bu ateş seni yakar



15/03/2009

Şiir:Ümit GAŞ