Sermayem yoksa bile, ümidim var yarına,
Ümitle gedik açtım, zorların duvarına,
Artık meydan okurum, karakışın karına;
Ümidim var yarına, zorluklar güle güle.

Yollarım aydınlandı, dinleyince dinimi,
Umit şelalesinde temizledim kinimi,
Nurdan bir fener gibi, aydınlattı önümü:
Ümidim var yarına, yürürüm bile bile.

Ormanlar canavarla dolu, karanlık tenha,
Veda ettim korkuya, sığınıp da Allah’a,
Yalvardım döndürmesin ormanlara bir daha;
Ümidim var yarına, sarılırım bu dala.

Korku tünellerinden geçtim geldim azimle,
Ümit şarkılarını, çalarım hep sazımla,
Siz, karamsar olanlar, uğraşmayın bizimle;
Ümidim var yarına, işte en sağlam kale.

Yıllarımı çaldılar, korkular bir zamanlar,
Korkulara esirdi yığın yığın insanlar,
Çıkış yolunu buldu, aklını kullananlar,
Ümidim var yarına, yıkılmadım ben hala.

Bin yıldır nizam verdim örnek oldum aleme,
Bin yıdır yazdım çizdim, kıymet verdim kaleme,
Ümit servettir, miras bıraktım sülaleme,
Ümidim var yarına, çözülür her mesele.

Sorunlarım çok büyük, çözeceğim sırayla,
Karamsar olmadım ki, işim yoktur karayla,
Ümit Allah vergisi ne pulla ne parayla;
Ümidim var yarına, çözümler gelsin dile.

Ümitle veda ettim artık korku çağına,
Sığınağımdır ümit, beni kor kucağına,
İncir ağacı diktim, korkunun ocağına;
Ümidim var yarına müjdeler esen yele.

Ümit kesmeyin diyen Kur’an, bizlere rehber,
Korku ümit arası diyor bakın Peygamber,
Ümitsizler silindi tarihten birer birer;
Ümidim var yarına, azimle girdim yola.

Ümidim var yarına, ne güneşler doğacak,
Ümidim var yarına , ülkeme nur yağacak,
Ümidim var yarına, yükselir gene sancak;
Ümidim var yarına, yürürüm istikbale!..

Ekrem Şama