Bir yangının küllerinde buldum seni;

Dört yönlü alev günler ortasında,

Bilmem kaçıncı sarılışım terli coğrafyana.



Şafakların derin inceliğinden

Güneşin tepeden vurduğu öğle vaktine

Nazlı kekliklerim ötüşür


Namlulardan çalarak;

Körpe, usul yüreğini

Toprak tenli atımın sırtına

ve yollara sürerek seni

Bilmem kaçıncı yoruluşum Dicle boyunda.



Oyy nazlı gelinim,

Civanmert yüreklim,

Bir nisan sabahında

Kimselerin hatırlamadığı

Serin ellerinden tutarak gemileri kaydıranın

Tam beş yüz elli yedi yıl öncesindeyim

Gökten dolu gibi yağan güllelerden

Hala bir haber geçiyorum

Siperden sipere



İşte böyle benim ülkem,

İşte böyle;

Derelerinde yıkanan kekik

Rize’de çay kıvamında sigaramın demi

Güneşin kardeşi, toprağın kutsal adı, Anadolu...

Kilim örgüsünden damlayan terinde,

İlmek ilmek sevdalandım sana.

Koşar adım

Ha birde yavrumun, anamın adımı

Saymadım daha kaç adım

Bereketli bu kan deryasında, yüzyıl ötesinde izlerim.



Ilgaz Dağları’nda sıra sıra basmakta geceye;

Küçük, çatlamaya hazır ayaklarını

ve hala sanki yüreğimden geçmekte;

Kara Fatma’nın gıcır gıcır gıcırdayan kağnısının tekerleği



Bir idam kendirinden çözdüm boğazını

Bin Dokuz Yüz On Beş te, Seddülbahir’de;

Cehennemin ortasında cennet çiçeği gibi

Küllerimden fideledim; tırnaklarımla yavrumu

Liman Paşa cehennem zebanisiydi

Tırpanını kör eyledi göğsümde,

Doğruldu, mübarek anaların beli

Doğruldu işte bir coğrafya

Güneşle santim santim gevreyerek



Bitlis’te beş minarenin hatırına saklamadım kılıcımı

Kini, sabır dalına asar türküm,

Bütün sesimi yüklemişim yıldırım neferlerinin göğsünden

Yeni bir destan yazıyorum çocuklara

Mavi tren vagonlarının garip yolcusuyum

Sıcak demir raylar üzerinde….

Kimi zaman,

Malatya’da, Ergani’de ve Maden’de ırgalanarak

Anamın can evi gibi, bereketli kucağından sorarım Harput’u

Şair dizelerini gecikerek de olsa yücelttim

ve yücelttim onuru ırmakların heybetinde çağıldaşarak

Oğul çıkarma mevsimindedir arılar kara kovanlara

Apak süt beyazından algın

Damıtarak gökten maviyi

Damıtarak yerden yeşili...

Taze başak oldu işte bir coğrafya

Güneşle santim santim gevreyerek.


Oya Nehrinde Kitabelerin kokusu mendilimdeki

Güneşin doğduğu yerden, battığı yere kadar atımın nalındaki toprak

Kirmen eğirmişim kıl davardan

Sıtmaya açmış gözlerini bebeğimin üstüne, kıl döşekler

Yağbasan’da bir yolcu düşün

Karaurgan’ da

Kar altında

Sınar damarlarının cidarını Sarıkamış’a varana kadar

Bilmem kaçıncı gününde zemherinin.



Selam ederim her kavgadan sonra bir yol gidene

Bir yol gelene

Zulmün kanlı hançerini örseleyerek

Gergefinde al yazmanın Edirne’den Kars’a

Bir memleket düşleyerek....




ÜNAL YİĞİT 05.03.2010