şiiri ilk sözle buluşturan zaman ayrılıktır
giden herkes şiirler başlatır bir yerde
gece yine bildik gecedir bıçak açmaz ağzını
kalan herkes ölümler başlatır bir yerde

genelde tarihte adı zorlu yazılan çocuklardır
anlamı derin kuyulardan günün sofrasına çeken
ırmaklar ve denizler çizer kurutan sesine yılgınlığın
güvercinler taşır türküsünü kurşunlardan çalarak
serin şafaklarına bir düş ülkenin

ve ben her çocuk gibi herkesin gittiği yerde ağlarım
ve ben oğulların dikine bir çamaşır gibi asıldığı
her kanlı meydanda içime, içime doğru ağlarım

doğum büyütmez beni ölümüm kadar
çünkü vedaları çok sesli olur
alnında aşk ve kavga ışıldayan delikanlıların

öyleyse üstü çizilmiş meçhul katline
yağlı kementler geçiren nice şiirler yazacak yoldaşların

sen yola düşmüş bir sloganın en ön safında yine
delikanlım, koru sesinin yankısını...

23 Eylül___Ünal YİĞİT