Densiz biri sahnede bir pantolon indirmiş.
Halimize vah bizim; vah aymaz yönetene!
Seyredenler dört köşe; ne de neşelendirmiş.
Halimize vah bizim; vah aymaz yönetene!

Kabul; o densiz kişi zaten edep fakiri.
Gülüp geçenler nedir; ahlaksız hangi biri?
Ne edip paklamalı ruha bulaşan kiri?
Halimize vah bizim; vah aymaz yönetene!

Şimdi indi bir tuman; tüm memalik meydanda.
Bir de külot indirsek, batılıyız bir anda.
Aykırı erkek isen, nice servet kasanda.
Halimize vah bizim, vah aymaz yönetene!

Dergahımızda nice erdem timsali vardı.
Yunus’un, Mevlana’nın fikir emsali vardı.
Halkımın yüreğinde Nebi’nin hali vardı.
Halimize vah bizim; vah aymaz yönetene!

Yok mu bu sefillere bu ne haldir diyecek?
Yüzündeki o kirli maskı kaldır diyecek?
Bu, sefih insanlara ait yoldur diyecek?
Halimize vah bizim, vah aymaz yönetene!

İzan ehli halkımın yüreği nice sızlar.
Meydanları doldurmuş, fink atıyor arsızlar.
Her gün soyar devleti okur yazar hırsızlar.
Halimize vah bizim, vah aymaz yönetene!

Çepni yatamaz oldu rahatça yatağına.
Cümle âlem kapılmış şehvetin batağına.
Oturmaya çeyrek var şeytanın otağına.
Halimize vah bizim; vah aymaz yönetene!