boğ
akı
sarnıç
kısmetinde


tacirler semayı utku
aşındırılmış şuur küf
mat eskisi bir sufi
geliyor
gidiyor


kuşatılmışım sök tahtalarımı gıcırdarsam vur
sök aklımı kahpe bir kerpetenle sade boşluğum tıkansın
öfke makamı sür adımlarını üstüme kımıldarsam at adımı
şimozift salgımı ser yollarına korkma sular eskitmez sergimi

methinin kollarındayım kaş kolum rezil rüsva
tam tur döndüm semamı Ezra kalemiyle yaz
çiğnendikçe vasiyetime sur inşa et askılığı unutma
giydir rivayetlerin hepsine ahtı mı sun yeni yetme saburlara

var yüzümün ikamet sürgüsü mührü dargındır anlıma
şu divanın kilimiyim tozumu silkele at kalıntımı tutma
ceplerim kabir bozukluğuma dokunma kibirim
devalar gün teşhiri ağzı şadırvan al abdestimi
aklına kıl tevazudan hasır et şer say kıy kıyametine

karıştır mecalimi var mı adı sana benzer bir takat
çek gölgelerini sadığın şahitliği reva değil dizginlerime
örsünden çalalı kaç şehir çıplak karşılıyor beni bir bilsen
soluğunu da unutmuş salgılamıyor üstelik bak unutmuş şehri

yok
dağıtsın
bulamadıysa
saçlarını

eklentime
bir hal saçıyor kıble

yok
sahiplensin
iplerine
asılan
suskumu