15
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1495
Okunma

Nazlı nazlı usulca, akarken durgun nehir,
Uyumaya çekilir, yorgun düşmüş bu şehir.
Ak kefir niyetiyle, elinden içsem zehir,
Ah etmeden uyanır, duymaz ahı bu şehir.
Sabah yeli eserken, serin ve püfür püfür,
Dilden dua yerine döküldü bin bir küfür,
Boş vaat dinleriz biz, dilediğince üfür,
Seni de duymayacak, sağır olmuş bu şehir.
Motor korna sesleri, homurdar seyrüsefer,
Yeniden sen kazandın, işte senindir zafer,
Bilse yalanlarını, duyabilse bir sefer,
Yüzüne tükürürdü, ar’ı kalmış bu şehir.
Hani bent kuruyordun, olurdu nehir deniz,
Dört gözle bekleriz de, hep avuç yalarız biz,
Gerek yok süslemene, ayet sözünü yeriz,
Yemez artık yalanı, karnı doymuş bu şehir.
Değiştirdik kıbleyi, yanında mıdır putun?
Zırhlı kasa almışsın, nerde bozukluk kutun?
Hanım efendi olmuş, evindeki kör hatun,
Alır itibarını, adsız kalan bu şehir.
Sanat adına yaptın, meydana kazık diktin,
Muhalifler perişan, hepsini haşat ettin,
Muma döndük sayende, tam hiza tekmil çektin,
Çeker esas duruşu, baş kumandan bu şehir.
Çaylak
Umut Dünyası Karalama Şiir Defteri.
Ankara 13 Eylül 2011
5.0
100% (12)