(ne gideni haklıdır aşkın ne de kalanı..)


Gitmek; bir geminin ardından denizin ikiye bölünmesi gibi
Ve rotası uzak yalnızlıklara bir tayfa çaresizliği…

Gitmek; yalnız bir istasyonda beklemek
Ve el sallamak hiç tanımadıklarına,
Hiç tanımayacaklarına,
İçinden giden bütün trenleri yolcu etmek.
Gitmek, elinin gitmesi cebindeki telefona bir bakıma.
İçinde resmi olan cüzdanı avucunun içinde sıkıp,
İç çekmek…

Gitmek; bilinci kapalı bir hasta yakınını teselli etmek
ve hiç ölmeyecekmiş gibi,
hiç olmayacakmış gibi omzunu sıvazlamak.
Gitmek acil servis endişesi
Ve yaşamak için direnmek,
Yaşamak için içindeki aşkını öldürmek…

Gitmek; yaşanmış ne kadar güzel şey varsa,
Kaç şiire durmuşsa ellerin
Bitirip tek nefeste,
Ardı sıra uzanan dağlara göğüs germek
Ve o dağlarda gezinen bir gerilla gibi
aslında hiç kazanılmayacak bir savaşın orta yerinde
düşmek yüzükoyun.
Mutlu olamayacağını bile bile,
Başka adam,
başka kadınları sevemeyeceği alnına kazınmışken
küçük de olsa bir umut beslemek.
Mutluluklar düşlemek.

Gitmek; hafif bir şarkı açıp,
Sigaranla iki parmağının arasını yakmak
Ve gözlerin yaş dolsa bile başın dik durmak…

Onca yollardan sonra yeniden yollara düşmek… gitmek…


Cihat KIRDAR
23 Ağustos 2bin11 / sensizlik ve işbirlikçileri


("onca yollardan sonra yeniden yollara düşmek" sözü Murathan Mungan’ın Dönmek isimli şiirinden alınmıştır)