(tek başaramadığım şeydi susmak..)


Bak bu sokağa da adımızı vermeyecekler.
Şarap kızılı hiçbir saç telinde dolaşmayacak ellerim
Ve bir daha hiç okunmayacak şiirlerim.
Seni bana yar etmeyecekler…

Veresiye aşklaşmalardan uzak,
Güneş tanrısını utandıran sıcaklıkta,
Aşkın yalın haliydi yaşadığımız.
-mişli geçecek zamanlara konu olacak sevişmelerimiz
Ve belki de adını Leyla koyacaklar senin,
kim bilir…

İmgelerime yalnızlığı dokudu zaman.
İki ters bir düz dönüyor yelkovan..

Herkes kendi cehenneminde,
Ben, sende yanıyorum.
Olmayacak bir duaya amin der gibi seviyorum.
Adını koyuyorum ilkokuldaki tahta sırama çizdiğim
kalbin içindeki soru işaretinin yerine.
Adımlarımı karıştırıyorum.
Sendeliyorum üstelik büyüdükçe.
İçimdeki seni büyütüyorum.
Korkularımı büyütüyorum kundağından ayırıp
Ve kundaklıyorum ne kadar yalnız liman varsa,
Her kime kesilmişse sözün,
söküp atıyorum tavan arasına sakladığım hatıra defterimden…

Sadece şiirler kalacak bir aşktan geri
Ve aslında hiç olmayacaksın,
Biliyorum.
Seni bana yar etmeyecekler,
Seviyorum…

Cihat KIRDAR
On dokuz Ağustos İki bin on bir / Limanlarımı döverken dalgaların…