kapanmaz yaralarım sebepsiz sebeplerden
tomur tomur açan yalnızlıklara yoldaş
türküsüz gelin geceleri
karmaşık bir telaş.
rutin bir öfke kullanılmayan henüz
ve kalemtraşı acılarımın yokluğun
gunden gune bılerken benı yıyıp bıtıren.
hangı kıtap dılınde yasaklıdır sevmeler?
yumuk bir sancının koynunda iç sızısı
ve bir felsefeci edası ile seslenmek
aşk, ınsan oğlunun platonık acısı.

kırık kanatlarıma dokunma sevdığım,
merhemsiz yaralar kanar durmadan
eylül renginde nakışlanmış yazım var
merhametsiz bir bakış çizer durmadan.

git!
varsın hüzün dökülsün dört bir yanımdan,
varsın avuçlarımda can versin güvercinler
can versin çığlık çığlığa avuçlarımda martılar.
kırılsın birer birer varsın ağaç dalları
özümsedim ben aşkı acılarla
’’Hiroşimalı kız misali’’ benim de
turna kuşlarım var kağıttan
bin tane çizdiğimde bitecek acılarım.
kurgusuz tükenişle sana uzansam da
uykusuz yüreklenişle an’a yansam da
ben ıstırabı kevser belledim kana kana içtiğim
ben ,
ben,
ben,
ben sadece sevdim
uğrunda candan geçtiğim