gidiyorum ben!
yüreğine terkedişimin hüznü girmesin,
gözlerinden yaş olup dökülmesin bu hicran
çünkü
bir terk ediş değil
yaratılıştan verilmiş bir duygu uğrunadır gidişim.

çok denedim olmadı,
hünümü zindana atarcasına
yüreğime hapsettim,
göz yaşlarımı şerbet misali çok zaman içtim,
alevlendirmekten öteye gitmedi bu aşkı.

nakşedilmiş bir defa
silinmez...
nakşedilmişleri yaşarızbazen,
bazen de yaşayacaklarımızı nakşettirir
o silinmez kalem.
aramızdaki bağsevgi değil mi?
mekan, zaman engel değil sevgiye,
yüreği acılara teslim etmektense
gitmek yeğ değil mi?

ömür zamandan ibaret,
ömrü tüketen de zaman.
ayrılıkla kavuşma ezeli rakip
her şey tezatıyla ibaret.

siperde bir er boyun eğer mi,
sıkmaz mı son kurşuna kadar düşman kalbine?
beni böyle bir savaşa gitti bil
yüreği uğrunda ölüme.

bir savaş bu!
sevgi savaşından kaçmak yakışmaz bize,
göğsü acılara siper etmek,
mertçe, insanca, göz kırpmadan
üstüne doğrultulmuş namlu olsa da bu aşk
üstüne üstüne yürümek kör namlunun...
işte,
gerçek yaşamak bu değil mi,
gerçek sevgi ölmek,
sevgi uğrunda ölmek yaşamış olmak değil mi?

anne, gidiyorum ben!
yüreğine terkedişimin hüznü girmesin.
gözlerinde yaş olup dökülmesin bu hicran.
çünkü
bir terkediş değil bu,
yüreğinde bil, yüreğinde sev anne.