8
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2091
Okunma

Aynalarda yüzüme baktığımda sarıydı
Ağlayan gözlerimi, teselli edemedim
Zira aşkın zehiri rûhumun tek varıydı
Leylaları kendime, bir veli edemedim
Kalbim âşık olunca kemiklerim çok sızlar
Bir hayâl berzahında, yaşarım aç ve susuz
Karanlık gecelerde bir çiçek olur yıldızlar
Güneş doğana kadar, seyrederim uykusuz
Benim için bu aşkın nûrânî bir hırkadır
Ebediyyen yanmamak için kor ateşlerde
Senin aşkınla yanmak inan ki harikadır
Yakıp kavur özümü, çöldeki güneşlerde
Gözlerimi bağladın savdanla ey güzel yâr!
Mâsivaya amâyım; huzurunda bendeyim
Ebediyyetimi bana, aşkın verdi ey gülnâr!
Mahşere kadar ruhen hep senin izindeyim
5.0
100% (4)