Ülkede var mı söyle, ey milliyetçi şâir!
Orhun Yazıtları’nı, anlayan bir Profun
Hani nerede diye sana soruyor Soner
Çıksın da bırakalım, peşini Kristof’un

Kristof eğitiyor, bak! Futbolcunu dahi
Sahada yabancıdır çoğu teknik direktör
Niçin çıkmıyor yahu! Bir tâne sâfî dâhi
Tarlanı da sürüyor bak Ferguson traktör

Türklük lafla olur mu, çalış sana dört öğün
Orada Türküm demek, vallahi pek âsândır
Haline birde burdan, bak ve ağlayıp dövün
Beni en çok kahreden, kafası boş insandır

Meşhur tek şeyin ise Osmanlı mutfağıdır
Bu nesle mutfak değil; laboratuvar lazım
Yaşadığımız çağsa, bilim- teknik çağıdır
Bunu derim çıktığı kadar sesim, avazım

Bana milliyetçiyim diyor bir pişmiş kelle
Acaba ağladın mı, bir defa Türkçeʼn için
Karşıma Türküm diye çıkma iki heykelle
Burda dili unutmuş, yüzbinlerce Timuçin

Tam on bir yılım geçti, Almanyaʼda acıyla
Yüz binlerce Türk genci dili unutmuş diye
Türkçeyle anlaşmıyor artık gardaş bacıyla
Bir sor Allah aşkına bir sor bana: ,Niye?

Nerdesiniz kırk yıldır, nerdesin dertli şâir?
Türkçe bir kitap dahi göndermediniz bize
Saraʼya nasıl sahip çıktı gördün mü, kâfir?
Milliyetçilik dersi verdi İngiliz bize

Ben çok dertli adamım, derdi taşıyamazsın
Bunun altında kalmış, devim, aynada değil
Bu derdimin yüküyle bir gün yaşayamazsın
Bu son sözüm katiyen ruhen cüceye değil

Soner ÇAĞATAY (12:04)25 Temmuz 2011 / Wuppertal / Almanya

Kelime:
Asan: kolay
Dögün: övünmek