yola koyulmak, yolu düşünmekten zor değil...

kendini arıyordu kadın
kendinden gelirken

bulduklarından yorgun
aramalara esir
kayboluşlara meyil
özgüvenine tusak

kedini arıyordu kadın
kendinden giderken benliği

ruhunu arıyordu kadın
ruhsuz günlerde

kalbini arıyordu kadın
kalbini yokluyordu
bir eli adamın kalbinde

açlığını arıyordu kadın
doymuş sevgilerde

aşk’a tok gözlerde
bakışlarını arıyordu kadın
yasak şehvetlerde

can çekişen günahlarda
sevaplarını arıyordu kadın
kötü görünüşlü iyi(lik)lerde

hünerli ellerini arıyordu kadın
güvercinlerde
telaşlı sesini

çoğaltmak istiyordu
kendini (d)okuyordu kadın

umuttan hallice iyi ki’lerde
keşke-hal’li beklentilerini
ezberliyordu (k)adın

unutmak istiyordu kadın
(k)adının yüceliğiyle
yanıyordu akıl

unutacaktı kadın kendini aramayı
unutacaktı kadın kendini bulmayı
unutacaktı kadın ağlama(ma)yı

kendini aramasaydı kadın
zaten hiç bulamayacaktı adamı

kendini soyundu kadın
kendi kendine
puslu aynanın önünde

kimse görmedi kadını
transparan ruhu ile









fulya/temmuz2011