‘’tâ .sîn. mîm.’’
tur-asa-i musa-Muhammed Mustafa(as)

ve
‘’…kaleme yemin olsun’’


kutsal lâfzın kalem üzere yeminidir ki ;
kutsallaştırır kalemi
kalem,güvercin kanadından bir tüy hattat elinde
el yazmalı suhufa dokunan
yüzyıllar öncesi ahde vefa
bir kargının yan kesilmiş başı

ilim yolunda verilen…(emir İlâhi)
ikrâ üzere olanların kalemi dalmalı nur’a
yazıcıların kalemi yalnız ve yalnız Hâkk yazmalı
ki, yemin o’na


Yunus’un Taptuk’a taşıdığı doğru odunlardan yontulmalı içine kömür saklı kalemler
eğri odundan kalemlerin yazısı, bir dere kenarında olur molla Mustafa kalbine riyâ saplı
ey ehl-i kalem !


kalem ki, yazının ruh bulması
elif’ten vav’a
harften heceye
heceden kelimeye
kelimeden cümleye
cümleden Hâkk’a sağlar yürümesini


bu demde ‘’gâvûn’’ hezeyanlar sararken
ilmi cehâleti- sözde tahsili belagat
salyalı dizelerini çeker peşkeş
bozulan bekaretini diker sarhoş ruhunun
-yol- adını verir arayışına dikilen bekaretin de
sivrisinek taşlaması yapar da,
topal sineğin Firavun’a ettiğini bilmez mi

-hiç akıl etmez mi-

bu yüzden işte
‘’ vadide şaşkın şaşkın dolaşırlar’’


neden sonra...

Hallaç muamelesi bekler nerdeyse
-buzağı arar öküz altında-

neyse neyse
kalemdir vasıta
harf klavyenin gövdesinde kalemleşmiştir bugün
yatay bir dörtgende sağ ve sol iki işaret parmağının muhtaçtır dokunuşlarına.
bilenler on parmakta hız kazandırır yazınına
tek olmazsa olmaz şart kalmaktır yemin üzere

‘’söz uçar kalır yazı’’



ve kul İncik !.
ne vakit yazında sağ ve sol işaret parmağın bozarsa ahdini
şiir adına katli vâcib sözleri dizelerse peşi sıra
yazdıkça Hâkk’a varmıyorsa ucu
küle veresin

çatlasın yüzü toprağın…

‘’yere giresin !’





yahya incik 02.01.2010 saat :14:05