3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1232
Okunma
baktıkça uzaklaşan
en uzakta gözlerine...
zamana sır ektiğim parçalarda
parlayan bir uçurumsun
çizgilerinde öpülesi yalnızlık
ve yılgın karanfiller
saçımı tarayan
tenine teslim baharların
güneşi vurur toprağıma
sarı sıcak dolaşırım alnında
kocaman başını çevir bana
sesin
bütün sesleri döver
soğuk bir kafeste
dağ uykularım yüreğinin nabzında
yangınınla ısınan
gece dallarında başlayan gün
üşümeyi saklar şehre
sabahların ışığındaki kederde gülümseriz
kanatlarında kelimeler
ve demirleşen yaralar
hepsi ayrı bir tohum
ellerimde ağır bulutlar
canımdan içre
yürüyen
hiç yaşanmamış denizde ne güzel büyümeler
duvarlardan gemilere zıp zıp atlayan
çocuk tadı gibiyim
5.0
100% (10)
Cevap Yaz