Gün akşama dönerken
Kıpırtıları gün gün azalan hayatın
sararmışlığı sarmış bedeni
sonbahar değilken mevsim
kuruyan bir yaprak gibi
bedeninden çekilmiş işte sular
kurumaktasın sen de
çöller gibi





hepsi mi yalan söylemişti bir düşün
yıldız yıldız gökyüzüne baktığında
gördüğün neydi ki
sonsuz karanlıklar arasında
ışıl ışıl pırıldayan yıldızların
hepsi de
yalan mı söylemişti





karanlıklar nereden gelirdi
gün nasıl ağarırdı tan yerinde şafak vakti
güneş neydi senin için
her nereye baksan gördüğün
hak değilmiydi





baktın yalnızca
duyarsız boş gözlerle baktın
asla görmek istemedin





haksızlıkları nasıl yaptın
kıydığın canlar feryat figan
kanarken açtığın her bir yara
gülerdin acılara
vicdansız, acımasız, duyarsız
ellerinde solan yaşamların tek katili


şimdi söyle
sana kimler yalan söyledi …





Mert YİĞİTCAN
05 temmuz 2011 küçüksu / istanbul