0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
820
Okunma
Ve aşk,
yaklaştıkça buhar olan bulutlara, aldandığım kadar,
inandırmıştı beni.
Ölmüştük esasen.
Ben severek, sen terk ederek.
Basit bir intihardı böylesi.
Adı, aşktı belki.
Belki sendin ölüm.
Ben gözlerinde öldüm, sen bulamadığın yüreğimde.
Sen vurdun, ben vuruldum..
Öyle vuruldum ki,
paramparça etti beni sevda.
Belki en iyisiydi ölmek kim bilir.
Belki de yeninin habercisidir bu veda..
// Anıl Müçeoğlu
5.0
100% (1)
