Bırakmıyorum hiçbir hayali sensiz.
Kendimi vurduğumda gece acılarının saatlerine,
aklımın yarısı bende,
yarısı yıldızların özenip bürünemediği o ışıl ışıl gözlerinde.
Biz doğuyoruz hasretin karnından.
Bizden sonra aşk doğuyor sanki bir yerlerde hiç var olmamışcasına.
Ve dokunuşun ve öpüşün ve ellerin...

Hiçbir keşkemi sensiz bırakmıyorum.
Bulması kolay olsun diye
göz kapaklarımın arasına bırakılmış huzuru seni düşleyerek yakalıyorum.
Başıma bir sensizlik gelmesin diye bırakmıyorum peşini hayallerimin.
Gerçekliğe adım atıyor umutlarım,
bir sözüne bakar olmuş en başından.
Kaçınılmaz bir aşk dolduruyor sesinin tüm tonlarında bedenimi.
Ve kokun ve bakışların ve gülüşün...

Hiçbir anımı sensiz bırakmıyorum.
İnanır mısın uyutmuyor seni sevmek insanı.
Başıma bir sen gelsin diye boşverdim yaşamayı senin olmadığın hayatlarda.
Kalbinde tekrar doğuyorum
sanki daha önce hiç var olmamışcasına.
Bir şiire dönüşüyor hikayemiz.
Ve yankılanıyor sonsuzlukta.
Ve hasretimiz ve acımız ve mutluluğumuz ve sevdamız ve biz...

Anıl Müçeoğlu