Acılarımın Bir Adı Yok Paramparça


1

acılarımın bir adı yok
tanımı sabahlarımın
zamansa seninle adlandırır
gülüşünü sözcüklerimin
seninle tanımlandım şırıl şırıl
akar su tadında
pul pul balıklar batıp çıktı gözlerimde
şeytan minareleri kovaladım çocuklarla bir olup
renklerin kıskandığı

2

seni ışıklarla aramaktan yoruldum
bezgin bir akşama yatkınlıktır aşk
sevişmelerin tarif edemediği
çırılçıplak bir utanmaz son ümit

3

yalnızlık karının altında alazlanan
son kışkırtılmışlığı çağla ağacımızın

4

ve
yine ayaklarım üşürdü
belki annemi özlerdim
kırmızı çizmelerinle okula gelmezdin
günlerden hep pazar olurdu
kar taneleri şakacı mı şakacı
sıkılırdım seni arzulardım
kimbilir hangi poyraz ayva tüylerini okşardı
poyrazı kıskanırdım
gözyaşlarımı kendimden saklardım
kar taneleri ağlamazdı
karşılaşmazdık
kar sessizliği hıçkırıklara boğulurdu
zamansızlaşırdık
zamansızlaşırdık

5

ala bir yer
her yöne meyilli




6

hiçbir şeyi görmez oldu kadınlığının gözü
göğü heder ederken çocukluğu düşünerek
sevişmek
yaprakları ayağa düşmüşse ilkbaharın
uslanmam sonsuzluğunu görmekten
gözlerinin
gülüşsüz de olsa sarpa sara

7

ağaçlar tanımaz beni
tutmazsak aynı dalı ikimiz

8

sen değil tuttuğum hiçbir şey
dokunamasak da güzel değil mi gökyüzü

9

yağmurdur belki en güzel sevgili
ıslatır dudaklarımızı

10

ne Ferhat ne dağ
ne mecnun ne çöl
zamana sığmaz hiçbir aşk
her sevgili




kağan işçen