Beynimdeki orospunun kötü yola düşüşü;


Aynı yerdeyim …
Ayaklarımın altında hissetmediğim bir hayat serili…Pis kokulu bir odadayım.Göz bebeklerimde küçük gözleri olan bir kız çocuğu sallanıyor, kirpiklerimin arasına kurduğu salıncakla…

Bir o sallanıyor …
Bir ben …
Bir hayat….

Ve bir adam ; elinde “kiralık” yazılı bir kağıtla yanıma yaklaşıyor…

“Sessiz ol , yoksa yaşarsın “…
Kulağımda çınlıyor tekrardan kelimeler…
Ya yeniden yaşarsam !
Kaygı ya da korkundan olsa gerek. Tüylerim ürperiyor ve diz kapaklarım halsizleşiyor…
Deniz kabuğunu kulağıma koymuşçasına bir uğultu duyuyorum tekrardan …
Huzur verici bir ses tonu olmaya başlıyor git gide…

Elindeki kağıdı uzatıp , sivri dişleriyle gülümsüyor…
“Al bunu ucuz kadın , sefalet sona erdi… Bunu boynuna as ve ruhunu kirala .”
Cümlelerin beynimdeki sirkülasyonu bittiğinde, çürümüş ciğerlerimi elimdeki sigara dumanıyla doldurup gözlerimi kapatıyorum bir süre… Ve zihnimde bir düşünce yoluculuğuna çıkıyorum…

Hep bedavaya verdiğim ruhumu ; kim neden kiralamak ister diye açtığımda gözlerimi elimdeki kağıttan başka kimsenin olduğunu görüyorum…

Kağıdın arkasında bir not…
“Şeytanda olsam, bedavaya verilen ruhlara tahammülüm yok…
Ve sen kadın ;
Ucuz bir orospu asla olma…
Yeteri kadar değil , ederin kadardır yaşamak… “

R:E:C