Son…

-Burası dünyanın sonu-

Kırık bir iskemledeyim …
Nefes alıp vermelerimle zelzeleler yaratıyorum…
Kendi yorgunluğumla , küçük bir pencereden dünyanın karmaşasını izliyorum…

-Acı çekiyorum -

Haritada dahi görmediğim şehirlerin ,
Yüzümdeki kırışıklıklara karıştığını görüyorum buzlu camlarda…
Tüm metorların sırtımdaki ağırlığını hissediyorum…
Tüm meleklerin gözlerindeki yaşlara dokunup,
Ruhumu kirlerinden arındırmayı düşünüyorum…

-Zaman -

Kol saatime ilişiyor gözüm…
Yalnızlığımla, ölümü bekliyor gibi derin bir nefes çekiyorum,
Gömleğimin sol cebinden bir sigara çekip , yakıyorum…
Başlıyorum ; akrep ve yelkovanla yarışmaya…

-Karanlık-
Güneş sancağı teslim ediyor bu saatlerde ,
Bense; güneşini çaldırmış bir üvey evladıyım Tanrının…
İnsanların dünyaya baktığı gözlerden uzak bir yerde, ellerime bulaşan hayatları temizleme düşüncesiyle boğuşuyorum…

-Dipteyim-

365 günü devirdiğim bir yılın,
366. Günündeyim…
Burada gökyüzü , dar ağacına asılı…
Zemin toprak kokusuyla sarsılıyor,
Üzerimde köklerini kaybetmiş çiçekler…

-Sonsuzluk-

Pazar günlerinden sonra ,
Hiç başlayamadığım pazartesi günlerini düşünüyorum…
Yeniden doğacağım günün hayaliyle kavrulurken,
Bir ses duyup , başka bir dünyaya ışınlanıyorum…

-Burası-

Sahipsizliğin ülkesi !
Faili meçhul bir vatandaşlık kurduğum ,
Orkestranın ritmine, kulak verdiğim yer…
Burası son durak…
Burası insanlık ötesi…
Burada olmaktan hoşlanmıyorum…
Onlar gibi olmak, onlara karışmak istiyorum…
Herkes gibi Tanrının cennetinde bir yer istiyorum…
Hiç değilse ; cennete bir ağaç, deniz , meyve olmak istiyorum…

Bende onlar gibi;
Doğal acılarımla sentezlenip ,
Yasal hükümler giymek istiyorum…

- Son-

Birkaç cümleye sığdırıp hayatın yükünü,
Huzura karışmak , dua etmek istiyorum …
Ezan sesinde son nefesimi verip ,
Gözlerimi kapatmak.
Son arzumla ,
Sonu istiyorum…

R:E:C