Nihayet soyundu kalbin,
Çırıl çıplak kaldı karşımda
Fakat titriyorsun sen..
Neyin var?
Yoksa kalbin yüzünden mi?
Alışkın değilsin biliyorum bu çıplaklığa..
Ama yapmak zorundaydın.
Ancak öyle ikna edebilirdin beni aşksızlığına.
Biliyorum bana aşık değilsin..
Bir başkasını seviyorsun..
Bir başka kalbi..
Ve bana bu gerçeği
Ancak kalbini soyarak söyleyebilirdin..
Seni anlıyorum..
Ama şanslıyım..
Başka türlü nasıl görebilirdim kalbini böyle çıplak?
Neyse..
Anıları bohçama koymak için vaktimiz var sanırım..
Bu arada
Ben gidene kadar kalbini giydirme
Böyle çok güzel
Müsaadenle seni öptüğüm anlar bende kalsın
Onlara iyi bakacağımdan emin olabilirsin
Denize cümlelerimizi verdiğimiz anları istiyorum
Sonra bir de şey..
Hani sen saçlarını okşamamdan çok hoşlanıyordun
Ve ben doyasıya okşuyordum saçlarını
Ve sen o anlarda bir kedi gibi mayışıp mırıldanıyordun
İşte o anlar da ben de kalsın izninle
Son olarak bir cümleni istiyorum
Bana “seninle nereye olsa giderim” demiştin
Bu da bende kalsın..
Hayır hayır ağır olmaz
Ben de, yüreğim de taşıyabiliriz bu anıları
Gitme vakti..
Hayır sen gelme!
Ben giderim.
Biliyorum tesellin hafifletmeyecek yürek ağrımı
Kaygılanma zaman bana yardımcı olacaktır
Biliyorum daha önce de böyle olmuştu
Hatta sen de yaşamıştın
Anlatmıştın ya güneş batarken..
Hayır ağlama lütfen!
Gül hadi..
Ben istediklerimi aldım nasıl olsa..
Anılar bana arkadaşlık eder yolda.
Bak! Hala ağlıyorsun bitanem..
Keşke göz yaşlarının bir damlasını da saklayabilseydim..
Tamam tamam ben de ağlamıyorum..
Şu kolye ..
Boynundaki ..
Renkli olan..
Çok güzel…
Bir de şey..
Sana hiç söylememiştim.
Kirpiklerin de çok güzel..
Ah ne kötü böyle anlar…
Bir şey soracağım sana.
Mutluluklarımız yok olmaz değil mi?
Sonsuza kadar evrende dolaşır değil mi?
Ahh ağlama dedim sana bir tanem..
Ben gidiyorum..
Hoşça kal..
Sevgin bir duru ırmaktı benim için

Oktay Coşar