Dudak yarısı gülmelerinden bahar damlıyor

Sana fakir bir kalp ağlarken içinden

Bir yanımı emanet bıraktığım gözlerin

Hala yüreğimi dağlıyor

Gecelere isyankar tutunuşlarımın elleri yanık

Hadi bir damla su gönder susuz kentlerinden

Ya kurak vadililerime yağmur gibi yağ

Ya da nehirler yarat bana doğru akan

Yakıcı çöllerinde susuzluksun kurudum

Bir sevinç topla gülüşlerinden

Rüzgarlara fısılda beni sevdiğini soluğunla

Ve bir özlem yolla beyaz bir güvercinin kanadında

Mevsim bahar olsun sevmelerinde bahar gözlüm

Sen hep gül mevsiminde yaşa

Ben ağlarım sana doğru yollarımda

Yolcu ettiğim her umudum

Varamadan kıyılarına

Batık bir gemi misali çok önceden alabora

Her esen seher yelinde seni içime çekerken

Çiçek çiçek

Sihirli dediğin lambalardan sicim sicim ağıt çıktı

Dile benden gözyaşı dile benden hüzün diyesi

Ey aşk!

Nerelere saklandın

Hangi gönüllerde bülbül oldun

Tarumarken bahçelerimde gül-i gonca

Hasrete batık bulanık sularında çırpınırken benlik

Ne âlemdesin kahkaha mevsiminde

İlk fırsatta yüreğini sökecek yerinden ellerim

Kalbini kalbime ekleyeceğim

sen ben olacaksın

ve

O zaman anlayacaksın

Sevmenin gerçeğini