Sadece seni bıraktım

Bu son kalem/de

Yazımmıydın nöbetlerimdemiydin

Anlayamadım

Yakamozlarında kayboldu tıpkı dolunayın gibi

Denizlerininde keyfi kaçıktı poyraz vaktinde

Açılmadı perdeleri sevmelerinin son sahnende

hayal flu gerçek flu sen flu

Ve son deminde aşkların hevesleri yitik kayıp bitkin

Ömür sepya

Bana uzak yabancı gitmelerine sürüklendim

Senliğinde sen nasılsın ? bensizken

Hüzünlü gözbebeklerim el sallarken ardından

Yolculuk vaktim geldide geçiyorken bu terki diyardan

Habire uğraşsan didin/sen çabala

Ben oturur ağlarım bayır bucak salmalarımda kendimi

Senden önce yalnızca bir yılgındım

şimdilerimde içime çökmüş bir yığınım

Toparlayamadım benliği akortsuz çığlıklarımda

Yüreği yanık benlik hala bıkmadı ateşsiz dumansız yanmalarına

Titreyen bir mum alevinde

Kanayan bir yürek bırakmıştım avuçlarına

gitmeler akrebi yelkovanını vurduğunda

Hani bir an için zamanda durduğunda

Donuk bir çift göz arası sendeledim toprağında

Ve sen duymadım içimdeki son depremleri