İç savaşın var dedin ya kendi içinde
Aslında sen beni o gün öldürdün
Ben,hala ben olabilme mücadelemdeyken kendimde
bir söz dolusu kurşunların değdi delik deşik kalbime
Seni bıraktım artık özgürsün
Öyle ise derdin ne

Bir yanımda
kara kışlar hüküm sürüyor
Dondurucu bir öfkede köşe taşı
Ölüm suskunluğu sinerken vadilerime
Sislerin arkasında buz dağlarım yükselirken
Karlar yağdırıyorsun hala eteklerime
Söylesene derdin ne

Öte yanım alevlere teslim bayrağını
Çekti çekeli ağıt eksilmiyor göz bebeklerimde
Yağmur bakar oldum her bir yana
Oldum olası tanıdık savaşımda büyüdü benimle
Ateşkese yer yok bu öteki cephede
Bir yanım öldürecek diğerini karar verdi

Ben gecelere tutsak bir zindan kuşuydum
Gündüzlerimi unutmuştum
Her şeyim sırdaşım tutuklu gecelerimdi
Çıkageldin aniden sargın çocuklar kuşattı
yeniden kalbimi ecelimdi bu son gelişin

anlatsana derdin ne

Gitme diyemediğimde sana nasıl ağlıyordu
Yağmurlar
Sığınmak istedikçe sana nasıl bağırıyordu
İçindeki dalgalar,martılar,
göçmeye telaşlı alıcı kuşlar



Bir tutam karaya sevdalıydım ben
Kara yazım oldun yücelerde
Beyaz bir anın hüküm sürerken beynimde
Yeniden çıka geldin
Umudumun hala tutan elleri
Davacı sensizliğimden

Kapkara bulutlar sürüklerken peşinden
Hala yanıyorken ateşinden
Derdin ne
Limon küfü, toz bulutu,kapkara bir kuytu
Rahat bırakmıyor son seferimdeki gözlerimdeki Deli bir uyku
Hadi git diyemediğim sana kara gecelerimden
ölürken bir yerlerde öte yanım
Elveda