İltimasla döner düzenin çarkı,
Sen, bir işte ehil olsan ne yazar…
Kapanmaz bir türlü sadakat farkı,
Sen, yandaştan fazla bilsen ne yazar…

Ya yolda, sokakta, alışverişte,
Ya da ekmek için tuttuğun işte…
Çatarsın belaya mutlaka işte,
Sen, kemi defterden silsen ne yazar…

Yalnız yurdu değil, kaplamış arzı,
Hak-hukuk tanımaz bir yaşam tarzı.
Bin hüzün üretir sayısız dürzü,
Sen, ömrünce evde kalsan ne yazar…

Muhteris zenginin umurunda mı,
Dünyanın zehirden delinen damı…
Günbegün artarken doğanın dramı,
Sen, gamla, kederle dolsan ne yazar…

Tahakküm talebi öyle bir şer ki,
Mümkün değil asla, ölmeden terki.
Bir bireyin gücü neye yeter ki,
Sen, kendince tedbir alsan ne yazar…

Milyonlarca insan yokluktan inler,
Can verir açlıktan her yıl yüz binler.
Hükmetmez kalplere inançlar, dinler,
Sen, kendi rızkını bölsen ne yazar…

Beşer şirret nefsi rehber edeli,
Korku, ölüm saçar binlerce deli.
Katliam suçunun var mı bedeli,
Sen, fani bedeni dilsen ne yazar…

Beslenir zulümden, kandan bu dünya,
Yer her gün bir parça candan bu dünya.
Vicdanı olana zindan bu dünya,
Sen, usulen dıştan gülsen ne yazar…

Elbette bu evren yorulur bir gün,
Ellere kelepçe vurulur bir gün.
Herkese ettiği sorulur bir gün,
Sen, kendini haklı kılsan ne yazar…

Veli BOSTANCI