Kavimleri yaratan, Rabbimin nazarında,
Alnımıza yazılan, yazımız Türkçe bizim…
Ta ezelden kurulu, insanlık pazarında,
Duygumuz düşüncemiz, tezimiz Türkçe bizim…

Uygur, Göktürk, Selçuklu, Osmanlı, Cumhuriyet,
Devlet-i Ebet Müddet, hepsinde ortak niyet.
Türkün mührünü taşır, nice çağ-medeniyet,
Zamanın sinesinde, izimiz Türkçe bizim…

Soyumuz bedenimiz, inancımız rengimiz,
Vatan bayrak sevgimiz, değişmez nirengimiz.
Yürekten Türk’üm diyen, kardeşimiz dengimiz,
Birlik türküsü çalan, sazımız Türkçe bizim…

Yesevi çeşmesinden, çağlayan tavır düstur,
Bu mübarek diyarda, Hünkâr, Rumi, Yunustur.
Bu topraklar manada, sanki bir okyanustur,
Hoşgörüde-sevgide, özümüz Türkçe bizim…

Derler ki, Türk doğuştan, şahadetle nişanlı,
Nice yiğitleri var, biri birinden şanlı.
Sakarya, Kocatepe... şahitler henüz canlı,
Yüreklerde hürriyet közümüz Türkçe bizim…

Mazimiz, atimizi, aydınlatan bir nurdur,
Türk’e, Türklüğe hizmet, tarifsiz bir onurdur.
Şuur dolu göğsümüz, her melânete surdur,
Dostu-düşmanı gören, gözümüz Türkçe bizim…

Vatan-millet denince kalbimiz başka vurur,
Al bayrağın rüzgârı hüznümüzü savurur.
İhanet kokan tek söz bağrımızı kavurur,
Sevincimiz neş’emiz sızımız Türkçe bizim…

Aşk zamanı gelince, bir bakışa kanarız,
Mecnun gibi tutuşur, Kerem gibi yanarız.
Cevriyle kül olsak da, yâri hazla anarız,
Aşkımız, hasretimiz, nazımız Türkçe bizim…

Esir olmak günahtır, her türlü cehalete,
Vardır elbet bir çare, kötü giden hâlete.
Boynumuzun borcudur, dur demek ihanete,
Ecdada verdiğimiz, sözümüz Türkçe bizim…

Veli BOSTANCI