Edali göz

gizlenmiþ aþklarýn
Su gölgesi oldu
Edalý bakýþýn gül kokusunda
düþer ayrýlýk sabaha güneþten önce
Gözlerin yolcuyken bensiz
kýrdý içimdeki yitik aþklarý
Dallarda yaðmur tutan ellerin
Hep karþýlýksýz aþklarý tuttu
Bilinmez bir kervan kolun
Yürüdü dudaklarýnda ki öpülmemiþ sevdan
Omuz veriþin köprü oldu hasretime
yalnýzlýk süzülür edalý gecelerde baharýn tadý
Haydi gel ne olursun
Sevdayý çiçeklerin renginde
Sen yoksun
Masamda yýrtýk kahdeyin içinde
þarap tadý oldu kara gözlerin
ýslanmýþ korsan aþklarým kürek mahkumu
yoksul tütün acýsýnda okyanuslara açýlýr
bir haydudun kýlýcýndaki ses gibi
aþkýna her gün yenilip baðýþlýyorum kendimi
susma ne olur sen susarsan aþklar ölür
bilirsin edalým yiðit þövalyen kýlýçla ölmez
gün halay olur türkü sevdanda
yaprak dökülür yankýlanan sesinde
yýllar eski aþklarý çaðýrýr küsmüþ pýnarlarda
diken kadar acý hasretin
eda gözlüm
çocukluðun oynuyor masum yüzlü resimlerde
topaç çeviren dönmedolaplý aþklar
yeþerir mi bilmem yolcusu olduðum düþlerde
senden sonra ki yýllar vakitsiz inersen yollara



A. Özenç Yaþar
31.03. 2002 Berlin