Hep o şehirde geçtimde
duvarlar döner yüzüme
parçalanmış gözde kalan soğuk bakışlar
geldiği gibi gider duvar gölgelerine
mavi kırmızı beyaz renkli trenlerle
soğuk yüzlü bakışların
cam çizgilerinde kırgın resimler gibi
yırtık rüzgarlarda eser
bu şehire gelen giden çok
ben ise hep burdayım
tek değilim aslında çokluklar içinde
yok sayılacak kadar az
şimdi geldiğim yolda geri dönüyorum
camdan çizik gölgeler kadar kırgın
hangi yüzle geldin akşam yokluklarına
yüreklerde bir şeyler koparıp götüren ayrılıklar
ışıklar yorgun dolaşıyor
tren birazdan peronda
telaşlar kaçışmaları kucaklayacak
özlemlerin geldiği buluşmalarda
hepsi hoş da ya ben
kime dönsem yüzüme dönüyor yalnızlıklar gibi
duvar ışıklar külünde manzaralı
insanlar hep böyle kalleş mi
işte bu şehir
beni bırakarak çekip gidendir
senin gibi dost olunca bu şehirde


16.05.00, Berlin

Özenç Yaşar