2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1196
Okunma
Ömrü kısa bir gün değil yaşadıklarım
Göz kadar yabancı bir yaşamın
Düştüğü yerde
özlem kıyısına vurmuş gölgem
Tanık olacak bir gün dilsiz
Kent susmuş aglar cocuklugum
ellerimin arasinda hırsız gündüz
Bizden önce sürgün giderdi
suyun reginde denizlere
Ne çok yağardı kurşun
Geride kalan yaralı savaşçıya
Titrerdi ellerimiz tutunca
Yer altına sığınmış güneşi
Silmek isterdim seni
Gözlerimde
Şimdi uysal bir çocuğum
oynuyorum oyuncak silahlarla
sevinçler yerine agliyor gözlerim
Artık boğulmuş bir nefesin
Son sesiydi
Düştüğüm yerde kalan gözlerim
28.3.01. Berlin