12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1176
Okunma
Başkaldırının doruğunda
intiharın kesin kararlılığında
uykum olmadığı halde
gözlerimi saklamak uğruna
yattığım gecelerden birinin
düşlerindeyim yine
insanlar ve diğer yaratıklar
hepsi de ruh halinde
Tanrı’nın huzurundayız
hani dağıtım bekleyen askerler
atama bekleyen memurlar
sınıfları okunacak öğrenciler gibi
yalvarıyoruz Tanrı’ya el açıp
’ne olur bizi insan kulluğunla şereflendir
masmavi gökyüzü derya denizleri
yemyeşil kırları ağaçları
böcekleri çiçekleri kuşları
rengarenk kelebekleri kuzuları
yağmur kar güneş su
aşk sevgi iyilik güzellik
hepsinin birlikte olduğu
adına Dünya denilen
gezegenine gönder ’ diye
uyandığımda secdeye koştum
tövbe ettim af diledim
cennetine göndermiş de Yaradan
insan kulluğunla şereflendirmiş de
biz o şanslı kullar
nankör olmuşuk...
Fikret TEZAL
Cevap Yaz