Bazen aşk, ilk görüşte cereyan etmez
Sen hep başka diyarlarda aramış
Bir yabancının yolunu gözlemişsindir.
Oysa o hep varmıştır
Sen uzakları seyre dalarken
Yanı başındakini görememiş
Belki de görmüş ama adını koyamamışsındır.
Onun için "ne candan bir dost" demiş
Hep içtenliğinden, farklılığından bahsetmişsindir.
Keşke aynı şehrin havasını soluyor olsak
Daha sık görüşebilsek dediğin de olmuştur.
Aslına bakarsan samimi, sıcak bir dostluktan öte
Basbayağı büyük bir tutkuymuştur seninki.
Sonra şunun farkına varmışsındır:
Bazen sevmek, kör düğümle bağlanmaktır.
Ne ayrılmayı düşünebilir ne de kopabilirsin
Demir atmışsındır bir kere kalbine
Yanı başındaki buğulu camda hep onun adı yazılıdır
Gözlerin gözleri’nden başka bir şey görmüyor
Hep kalbinin dikine gidiyorsundur.
Düşüncelerinin, dünyanın sınırlarını onunla çizmişsindir
İçinde o olmayan bir hayal dahi kuramıyorsundur
Rüyalarında ise çoktan başrole ortak olmuştur.
Elini kalbine götürdüğünde
Her seferinde iki kez çarptığını yeni farketmiş
İkincisinin onun için olduğuna inanmışsındır artık.
Eğer kader, seni kötü sonla yüzleştirmişse
Bu kez de şu mıh gibi çakılmıştır zihnine:
Bazen gitmek, geçmişe çizgi çekmek değildir.
Ne kadar uzağa gidersen git
Ne kadar kararlı olursan ol
Aklının bir köşesinde hep o vardır.
Fikrinin ince gülü olmuştur
Zamana inat solmayan cinsinden.
Farkında değilsindir ama
Sabahları evden çıkarken onun aldığı kokuları sürünüyor
Yağmur için büyük şemsiyeni alıyorsundur yanına.
Sinemaya gittiğinde iki bilet istediğin de olmuştur
Vapura binerken iki jeton attığın da.
Nihayet lügatından ben’i atmışsındır
Ve hayatı hep iki kişilik yaşıyorsundur artık.
-Halis İPEK-