12
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
2070
Okunma
Abı-ı revandan yoksunum.
O çeşmeye değmemeli kuraklığım.
Hakkıma gasp dahi olsa,
Kan revan eyler.
Zira;
Size abı-ı hayattır,
Memesidir şefkatli bir ananın.
Bana bir cehennem çeşmesi,
Bu cürümle lav akıttığım.
Diyorlar fahişe ruhlu,
Serkeş kadın!
Sen de O’nun gibi koymak istersin
Aşk’a başını.
-da..
Her saç telinde bir günah saklarsın.
Vicdan katlinden maznunsun.
Ve yine de
Mağrur!
Rabb’in ikâbı buydu
Seni “sen” ile sınadı.
Zaten mahv/ına sebep;
Başka ekâle gerek yoktu.
Bağrını yırtıp,
Döktün cesedini.
“Buyum!” dedin!
Sefaletinle!
Ah
Kalû-bela şahit olsun şanlı ihanetine!
Vücudunda milyonlarca şehvet kesiği.
Dudaklarında kırıtık bir dua.
Ah Kadın!
Ancak ebabiller haktır sana!
Cevap Yaz