3
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1896
Okunma
Züleyha’nın yangını salınmış,
Zikrim yaralı avuçlarımda titremekte;
Fikrime bir tuğyan düşmüşken ,
Ruhum boşuna o kapıda beklemekte..
Kaç rekat keder eder bu dürdüğüm hayat,
Bağışla beni,
Huzurunda ondokuz yıllık ruh,
Nasıl da çürük , nasıl da bayat !..
Otuzbirocakikibinon
ilk vagon, son koltuk.