6
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2314
Okunma
Dudakları çatık bir hüzünlü şarkıdır yalnızlığım..
Gözleri yarım yamalak düş mahmurluğu,
Teni keskin bıçak soğukluğu..
Yaşlarım usul usul düşüyor saçlarımdan..
Dişlerim arasına sıkışmış inilti,
Zavallı ruhun belki son baş kaldırışı ölü yüzyıllardan..
Ben gönlümü bir rüzgara kaptırmışım,
Kasıp kavurur, savurur beni yerden yere vurur..
Sesim yitik bir yağmur ıslaklığı,
Yüreğim kavruk yanıyla bir su düşüne selam durur..
Elbette aşka aşığım denilecek aşk tene bürünemeyince..
Kağıt kesiği yalnızlığım canımı acıya boğar sinsice..
Ah benim tarihi geçmişliğim..
Ah benim çürük gülüşlerim..
Nereye dönsem hüzün,
Ne yana baksam hınzır gülüşü ölümün..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz