gözlerini anımsayamıyorum bile
gözlerimde tek bir izi bile kalmamış
ne renkti
mavi
yeşil
yoksa ela mı
kahverengi miydi yoksa gözlerinin rengi
bilmiyorum şu an





saçlarını canlandıramıyorum bile
yüreğimde izi bile kalmamış
siyahmıydı
sarımı
kumralmıki yoksa
inanki, bir fikrim bile yok





ellerin nasıldı senin
yumuşacık mı,
kemiklimiydi yoksa
parmakların nasıldı peki
kısa mı
yoksa uzun muydu
allah bilir
ben bilemiyorum
işin gerçeği bu





boyun uzun muydu , kısamıydın yoksa
balık eti mi diyebilirdim sana
yoksa zayıf ve ince mi daha çok uyardı ki durumuna
kilolu muydun biraz
ne bileyimki
allah allah
anımsayamadım gitti





adın neydi sorma bana sakın ne olur
anımsayamamki neydi adın





yalnızca, seni anımsıyorum ben
sevgi dolu bir meleksin sen
gülümseyen sımsıcacık bir yürek
en içten dert ortağımsın sen benim





günlerce anlatırdım dertlerimi , sevinçlerimi sana
asla bıkmadan dinlerdin
sevinçlerimde gülümser
kederlerimde ağlardın benimle





arkadaşımdın
dostumdun sen benim
yüreğimde yüreğin
kor alevler gibi sımsıcak beni ısıtan
yalnız dünyamı
duygularımı
hülyalarımı paylaştığım yüreğinle
bende ben gibi
hatta benden de çok
sen vardın inan yüreğimde





ah be, birtaneciğim
kimsin , nesin
adın nedir
boyun posun
kaşın gözün nedir nasıldır
umurumda bile değil biliyormusun





ben senin için ölümlere bile giderim
geçerim eğerki yolunda varsa candan geçmek
cansın sen kısacası tenimde
nefessin yüreğimde
ruhumsun bedenimde






asla bırakmam artık seni
hapissin maalesef
çok üzgünüm
hiçbir çaren yok
kurtulamazsın artık yüreğimden





napalım , şansına küs
böyle melek yürekli bir dost olmasaydın sende





suç bende değil ki
görüyorsun can dostum
bütün suç sende …






Mert YIGITCAN
21 haziran 2011 istanbul