4
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1287
Okunma
Yıldızlar şarkılarını söylerken geceye
Biri kayıverdi,düşlerine sırtını dönerek
Vur şimdi umudun can evine
Yağmala emanet özlemlerini.
Eylül’dü gözyaşlarım,esaret baharlarına vurgun
Sensiz bekledim hasret bulutlarını
Gördüğüm her şekil yüzünün
bakışlarını alıyordu misafirken duygularım
ellerimle tutuyorum kirpik aralarını
bulutlar yararken yüreklerini
bu kadar sen arasında,bir sen eksiktin.
Ben Eylül’düm
Sen karanfil çiçeği
Yağmurlarımda kuru kalan…
Cevap Yaz