1.
Adem’e üflediğin ruh’a kurban olayım
Dünyayı yarattığın nur’a revan olayım

Gözlerimden süzülen yaşta seni bulayım
Zikri dilde susmayan başta seni bulayım

Huzurumdur secdede senin ile muhabbet
Tam bin dört yüz yıl önce indi dünyaya rahmet

Kutsal kelamlarında hayat bulur her zerre
İnfakımdır yeryüzü şu arş âlem, yer küre

Nasıl kurursa susuz ağaç çiçek vermeden
Kurur şu fani ömrüm huzuruna ermeden

Refaha erer miyim dilim seni demeden
Her bir türlü haramdan benliği menetmeden

Yol’a baş koyulur mu yok isen o yolda sen
Ziftten farksız olur mu yok isen o balda sen

2.
İnsan dediklerimiz insanlığı boğmakta
Çağdaşlık adı ile bir canavar doğmakta

Cemilerin ıssızken imamların susmakta
Kafatasçı zihinler beyinsizlik kusmakta

Benim de adadığım yoluna bir baş kaldı
Sefaletin yolunda boğazımda aş kaldı

3.
Tükendim acılarla Züleyhalar ölürken
Kör olmalı gözlerim bu vahşeti görürken

Şu alem-i dünyada aradım senden hep iz
Nerde bir perde varsa orada senden bir giz

Uzanırken ellerim bitmek bilmez semana
Vücut bulur içimde Muhammed’i bir mana

Bırakma hiç boşlukta yaşantımı bir anlık
Cehennemi tattırma ahirette bir canlık

4.
Firakındır kavuran en güzel mabetleri
Yolumdan savurmalı çetrefilli bentleri

Senden bir an ayrılsam içime gam oturur
Bismillah deyip adın başköşeye kurulur

Ne cennette gözüm var ne de dünya malında
Benim gözüm sevginde bir tek senin yolunda

Alacaksan canımı tereddüde düşürme
Bırakırken kendimi Azrail’in peşine

Şu kısacık ömrümde sana ram olmalıyım
Hayat kargaşasında sevdanı bulmalıyım

01.02.2010 – 15.02.2010 – Ağrı