Bir gün; Ölüm saati gelip, çatınca sana kaşlarını azrail, işte..
İşte, o zaman milyonlarca iğne batar gibi olduğunda yüreğine..
Biliyorum beni hatırlıyacaksın..
Hakkımı helal etmediğim, bir daha acıtacak canını..
Gözlerinden akarken yaşlar..
Benden aldığın, savrukca kullandığın kelimeler, boğazına, düğüm düğüm, olunca..
Islak kanatlı martım bile alacak senden hakkını..
Yazdım dediğin herşey; Senin olmayanlar, senin miş gibi yaptıkların, birer zehirli ok olup saplanacak ruhuna..
Mahşer günü gelmeden, toprağa girmeden, vereceksin azabın,ı azrail karşında dururken..
Tek kelimelik vedayı, nasıl çevirdiysen tiyatro oyununa..
İşte o anda azraille oynayacaksın ölüm oyununu..
Üç beş kere gidip gelsin ölüm meleği senin gibi..
Nasıl uzattıysan bir vedayı, azrail de sana yapacak..
Yoklıyacak bedenin her azasını..
Yalvacaksın ne olur bir kerede al canımı diye..
Nasıl ilk gelişinde gideceğin günün şiirini yazdıysam, senin ölüm şeklinide yazıyorum buraya, sakın unutma, sakla bu önemsiz karalamayı..
Bir gün düşecek aklına, nasıl öleceğini göreceksin