19
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1778
Okunma
A ile Z yi bildin ömür alfabende
boştu ikisinin arası
bahar ölüydü
daim güz yaşadı
kalbinin götürdüğü yer
yaza kavuşulmayan
uzak bir dağ istasyonuydu...
sarı bozkırında
dikendi, sanrılandığın gül/ kokusu
ve dilinin uydurduğu
mavi ezgiyle, usul usul kan(a)dın kendinle
yine de, çömezsin hâlâ
oysa, A artı Z eşittir azdır
böyle başlamış böyle gider
aynı yapışmaz kırılanın bir daha
dünya yanar döner
sana sırt vermeyen felek
kimine tabağından kelek sunar böyle
gökkuşağı hasreti yanar genzinde
yel yoksa, nasıl döner değirmeni?
dönmez sende de kader
yetineceksin azınla
kopar âniden, pamuk yaşam ipliği
bil ve akrep gibi sokma kendini
daha ne var beklediğin yarında?
Hâdiye Kaptan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.