Kim olursam olayım
Kime, neye inanırsam inanayım
imi seversem seveyim
Hep aynı büyülü roman
Neye sırtımı versem, o çürük
Nereye adım atsam,ya çivili ya bataklık
Neye tutunsam sonu yok,görünmez,
Nereye gitmek istesem yolu yok, gidilmez.
Koysam başımı yastığa,
Birkaç anı aksa aklımdan,
Lüzumu yok çağrışımlara
Ne yaşasam kalır öyle içimde daima.
Bundandır hangi suya baksam bulanık,içilmez.
Hangi taşa koysam elimi,
Taş incitir bedenimi.
Hangi aşka gönül verse tenim,
Kavuşamaz, bir yanı eksik yaşar kalbimin.
Ve ne zaman bir aşk kulak verse sözlerime,
Ardına bakmadan yürür, gelmez seslenişlerime.
Ne vakit düşünsem maziyi
Çınar ağacımın altındayım,orada, oracıkta işte.
Dinleniyorum gölgesinde.
Kim olursam olayım,
Neye inanırsam inanayım,
Hep o lanetli son,
Ve çok yarım, eksik bir başlangıç.
Ne zaman yaşamak istesem,
Hep mezesiz rakı sofrası gibi
Lakin ne zaman ölmek istesem
Hayat, canımdan bir can alır, beni bırakır gibi.

BAŞAK KURU