buruk bir elveda bile diyemeden
bir gün gideceğim ben de
bu yalancı şehirden
biliyorum …

yalnız ve ısız sokakların kenar ve köşelerinde
varsın yine çınlasın şen kahkahalarıyla
kaçak sevdalıların çalıntı mutlulukları
muhtemel yalan aşklarının
derin sarhoşluklarında

kırık kadehler gibi paramparça hayatlarıyla
suskun gölgeleri yine dans ederken
hoyrat gecelerin varoşlarında
varsın yıksın kendi mabedlerini
yine kendi isyankar çığlıkları da

heybem de biraz sevgi
birazcık da gülümseyişle
yola düşeceğim ben o zaman

eğer bir iz kalacaksa
bu yolda ardım sıra
ne haramdan
ne yalandan , riyadan
ne kula kulluklardan
ne de, yalakalıklardan geçmeyen bir yaşamın
ayak izleri kalmalı ardım sıra

ne kalp kırgını bir insan burukluğu
ne de yarı yolda bırakılmış bir sevda nın
vurgunluğunda yüreği hiç istemem
bıraktığım şehirde ardım sıra

yol arkadaşım yalnızlığım dı benim
gelirken ya da
giderken
yalnızdır her insan

açık hesap bırakmadan hayat defterimde
hak dan
hukuk dan
sevgi den
sevda dan
aşk dan yana
ben de gideceğim
işte bu yalancı şehirden
gerçeklere yalanın karıştırılmadığı
o sessizlik ve huzur ülkesine






Mert YIGITCAN
23 mayıs 2011 istanbul