Anladım ki;
İnsan ne yaşarsa yaşasın hayatta,
Ne görürse görsün,
Ne çekerse çeksin,
Hala bir şeyler canını yakıyorsa eğer,
Öğreneceği çok şey var demektir.


ÇOK HAKLISINIZ, BEŞİKTEN MEZARA ÖĞRENECEKLERİMİZ BİTMİYOR. HER YENİ GÜN BİRŞEYLERİN EKSİKLİĞİNİ GÖRÜYOR NEDİR DİYE PEŞİNE DÜŞÜYORUZ.ÇOK ANLAMLI GÜZEL DÜŞÜNDÜREN DİZELER TEBRİK EDİYOR DAİMİ BAŞARILAR DİLİYORUM SELAM SAYGIMLA.

sayfanızda çok güzel bir şiir okudum kutlarım saygılar

İKİNCİ DERS



Düşünmüştüm ki; farkı olacak bu rüzgarın.
Bu rüzgar, hayatımın tozlu raflarını,
Kirli yanlarını, acılarını, yaralarını,
Silip götürecek diye düşünmüştüm.

Oysa, depremden hemen sonra,
Tsunamiyi yaşayan Japonya gibiyim şimdi.
Yerle birim.
Bir yandan akılsızlığıma öfkeliyim.
Kendim hak etmiş gibiyim.
Bir yandan da,
Krizden çıkmak için girdiğim bu yolda,
Tamamen batmış gibi.

Anladım ki;
İnsan ne yaşarsa yaşasın hayatta,
Ne görürse görsün,
Ne çekerse çeksin,
Hala bir şeyler canını yakıyorsa eğer,
Öğreneceği çok şey var demektir.

Her depremin sonunda da, insanın yaralarını,
Kendisinin sarması gerekir.
Çünkü insan neyle sardıysa yarasını,
Ona bir ömür muhtaç olur.
O şey gittiğinde, kan akmaya devam eder.
Daha hızlı, daha öfkeli bir şekilde...
Barajın önünde birikmiş su gibi.
Dakikalarca tutulmuş bir nefes gibi.
Bu sefer akıl da duramaz önünde, yürek de...

Birincisi, ikincisi değilmiş önemli olan.
Yeri, zamanı, miktarı değilmiş.
Önemli olan,
Hangisinin sana mutlu bir gelecek hayal ettirdiğiymiş.
Nuh BARITCI (nuh)

Yaşam tecrübelerle kaim, her yaşanan olay hayat denen bu zorlu yolun, ne denli çetin olduğunu zorlu da olsa, devam edilmesi gerektiğini hatırlatıyor insana sabır ve tevekkül ile yolu yürümeye mecburuz herhalde, anlamlı dizelerinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.