En güzel rüyalarımda,
Bitmek bilmeyen sevdaların izi vardır.
Başlangıcı belirsiz.
Sabahları cam kenarına konan kuşların sesidir kulağı tırmalayan.
Onlar gibi uçtuğum tek mesken.
Düştüğümde canımın acımadığı,
Ama korktuğum.
Kalp atışımı duyarcasına korktuğum.
Her yeri amansızca saran varlığım.
Hiç olmamış misali, yokluğum.

Şimdi sabah oldu, uyan.
Kıyısından köşesinden hatırlamaya çalış.
Parçaları birleştir bölük pörçük.
İçine, anlam veremediğin duyguların tadını kat.
Nasılsa her rüya, kırk yerinden yamalı gariban gömleği.
Vur abalıya.
İzahı nedir diye sorma kimseye.
Uzun zamandır beklediğin kısmet...
Seni bulacak olan nasip...
Aradığın mutluluk...
Bulamadığın huzur.

Hiç biri değil aslında.
Sen kahve içen bir yabancısın.
Rüya, fincanın dibindeki telve.
Yorumlayan da falcı.
Her falcının ekmeğidir içindeki sancı.
Her rüya, tutunduğun bir umut.

Her rüya kendinden gizlediğin bir gerçek.
Yüklediğin anlam, gerçekleşmesini umduğun düş.

Gece oldu şimdi.
Hadi yat zıbar.
Ellerinin içini kavuşturup birbirine,
İki bacağının arasına sok.
Masum çocuk uykusu...
Devamını görmeyi umma.
Zaten uyanacaksın ya en tatlı,
Ya en acı yerinde.
Uyandığında o duygu kalacak sadece.
Saniyelik.

Uyu hadi
Rüzgarı kapat.
Işığı kes.

Herkes rüya gibi bir hayat yaşamak ister.
Gerçek zannettiği bir rüyada herkes.