0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2054
Okunma
Yıllardır aranıp,sabırla beklenen sevgiliye duyulan özlemi ve buluşma anlarının doyumsuzluklarını dile getiren bu şiirim;gerçek aşka ait duygulanmaları da anlatması yönüyle dikkat çekmekte...
Ne zaman ayrı kalsam
Zehir zemberek olurdu hayat
Hüznüm, su yüzüne çıkar
Sancırdı yüreğim…
Ne zaman seni düşünsem
Ruhum kanatlanır sana uçardı
Bir çocuk sevinci ışırdı gözlerimde
Hüznüm dağılırdı…
Ne zaman seni arasam
Bir cadde kalırdı aramızda
Görmesem de hissederdim seni
Nedense gelmezdin bana…
Ne zaman seni görsem
Sürüklenirdim ardın sıra
Yüzün, yüzüm olur
Aksimiz bir düşerdi suya…
Ne zaman söze başlasam
Sen susardın
Kabullenmek yoksa reddetmek miydi susmak
Ürkek ve boğuk çıkardı sesim…
Ne zaman seninle olsam
Saçların düğümlenirdi canevimde
Sonra büyür büyürdü gözlerin
Zaman ve mekân sen olurdun…
5.0
100% (1)
