1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2699
Okunma

Bir türlü söz dinletemediğimiz arsız gönlümüzle söyleştik.Şikayet etsek de o bizden bir yansıma,biz ondan sorumlu canız.Dileriz ki şiirimizi okuyanlar gönüllerine hükmedebilsinler...Olmuyorsa da boşversinler,bereber hayatın keyfini çıkarsınlar,dengeyi kaçırmadan.Biz de öyle yapıyoruz zaten...
Gönül sırça bir köşk, sevda özünde
Değmeli sevdana gönül verdiğin
İlk sana açmalı, gonca misali ;
Yoklanmış güllere, kapılma gönül...
Sevgili dediğin güven vermeli
İlk seni sevmeli, sende ermeli
Öyle bir güzelde güller dermeli;
Vefasız olana, yakılma gönül...
Hayırlı olanı dile Allah’tan,
Çok zarar görülür biraz tamahtan
Kısmetse gelirmiş, dört bir cenahtan ;
Bekle nasibini yanılma gönül...
Sokakta bulduğun sokağa kaçar,
Bezdirir hayattan sıkıntı saçar
Namahrem tanımaz, her yanın açar ;
İffetsiz güzele, çarpılma gönül...
Karşılıklı sevmek, sevdanın özü
Kulağına küpe, Kadir’in sözü
Lâyık olmayana, düşürme közü ;
Tek yanlı sevgiye, takılma gönül...