1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
735
Okunma
Doğanın bilinçsizce kirletilip tüketildiği çağımızda küresel tehlike, dünyayı ve insanlığı telafisi imkansız bir tehlikenin ötesinde yok oluşa sürüklemekte. Dağlar ve ormanlar, insan ve tüm canlıların son sığınağı.
Alıp başımı gitsem
Yüce dağ başına
Uzansam
Bir ardıç dibine
Tavşanlar zıplasa her tarafta…
Şehirler, canlılara bir kodestir gülüm
Üstümüzde beton var
Güneş, bize bir ütopya
Tıklım tıklım odalarda
Hasretiz bir insana...
Alıp başımızı gitsek seninle
Tepelere kırlara
Uzansak toprağa boylu boyunca
Bir sincap karşılasa bizi
Üstümüzde gezinse karıncalar
Şehirler, insana bir mezardır gülüm
Diri diri gömüldüğün
Çiçekler yas tutar vazolarda
Duvarlar bir gardiyan
Demir ve bakır kentin efendisi
Gel, seninle dağlara gidelim gülüm
Orman içlerine
Rüzgârlar dağıtsın saçlarımızı
Ağaçkakan, bir yuva yapsın bize
Koca çınar gövdesine…
5.0
100% (4)
Cevap Yaz