Rengi neydi o sabah kopardığın güllerin ?
Şizofren bir boşluğa döküldü hayallerin...

Seni anlamak kolay, çok zor seni anlamak,
Delişmen düşünceden kurdun hayali amak.

Damla damla ne idi öyle sende biriken ?
Yedi devir bir günde içinde devrilirken...

Denedin mi denize küçücük taş atmayı ?
Kimseler kaldırmıyor üstünden kuşatmayı.

Dağıt sisi, dumanı, dağlara haykır şimdi ,
Zaman ince yerinde, kıracaksan kır şimdi !

Toplanıyor başına, bilenler, bilmeyenler ;
Utancından içine çekildi fesleğenler.

Riyayı giyinerek geçerlerken yakından ,
Ne tadını bilirler, ne anlarlar kokundan.

Senin düş kırıkların bilesin birer inci,
Bize de ar gelmiyor gönlümüzün sevinci.

Karadağ’dan üzüyor bak güneş kanadını,
Kurtaramadım yine karanlıktan adını.

Zaten çok beklemiştin, bekle yine sabahı,
Zehir olsun namerde, gönlünün bu son ahı !





Hayrettin YAZICI