11
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1504
Okunma
Ne yarin busesi, ne de kuş sesi
Gönül eylemeğen günden el aman
Kat kat oldu karanlığın gölgesi
Kırılır içimde gelecek zaman
Neyle beslemeli ey ümit seni
Görmedin bir ömür sana küseni
Ne gün açacaksın bize keseni
Gitgide tükenir kalbimde iman
Karıştır yalanla, bir şey de bana
İçmek istiyorum bak kana kana
İster mala gelsin, koy gelsin cana
Tükenmeden içimde ki son güman
Kuş sesiyle durdu yeşile dallar
Gönlüm giymek ister, beyazlar, allar
Oysa kapımızı çalar belalar
Tele ince vurur uzaktan keman
Defol ey karanlık, başımızdan git
Kaderle kalırız belki fite fit
Doğar elbet ufkumuzda bir ümit
Gönlümüzü yıkar aydınlık bir an
Hayrettin YAZICI